สมเด็จเจ็ดชั้นหูติ่ง หลวงปู่ภู

พระสมเด็จหลวงปู่ภวัดอินทร เนื้อผงวิเศษ ๕ ประการ ๑.ผงพุทธคุณ , ๒.ผงมหาราช , ๓.ผงปถมัง , ๔.ผงอิทธิเจ , ๕.ผงตรีนิสิงห์เห , พิมพ์ฐานคู่ วัดอินทรวิหาร กรุงเทพมหานครฯ ...
นักนิยมสะสมพระเครื่องเมื่อก้าวขึ้นสู่ยุทธจักรของพระเครื่องเป้าหมายที่ทุกคนตั้งใจนั้นคือต้องหาพระเครื่องสมเด็จของเจ้าพระคุณสมเด็จโตมาบูชาให้จงได้เเล้วเเต่ใครที่จะมีวาสนาพอที่จะหาได้มาเป็นเจ้าของเท่านั้นเอง เพราะราคาของพระสมเด็จฯท่านมีราคาเเพงสูงมากเมื่อคนเราไม่มีเงินเเละไม่มีโอกาศที่จะได้เป็นเจ้าของพระสมเด็จฯเเล้วหลายๆท่านจึงได้พยายามหาพระในตระกูลสมเด็จที่รองลงมาจากท่านหรือว่าเป็นพระสมเด็จสายสมเด็จโตท่านเอามาบูชาให้จงได้ วัดอินทรวิหาร สถานที่สำคัญเเห่งการกำเนิดพระเครื่องของหลวงปู่ภู เเต่เดิมวัดนี้ชื่อว่า วัดอินทาราม หรือ วัดบางขุนพรหมนอก หลวงปู่ภู ท่านเกิดเมื่อปีขาล พ.ศ.๒๓๗๓ ณ.บ้านวังหินอำเภอเมืองจังหวัดตาก ท่านบรรพชาเป็นสามเณรที่วัดท่าเเค เมื่ออายุได้ ๙ ปี เเละได้อุปสมบทเป็นพระที่วัดท่าเเค เมื่อพ.ศ.๒๓๙๔ ตอนที่ท่านบวชเป็นพระนั้นมีอายุได้ ๒๓ ปี บวชเเล้วได้จำพพรรษาที่วัดท่าเเคอยูระยะระยะหนึ่ง เเล้วท่านก็เดินธุดงค์มาอยู่ที่กรงเทพฯกับหลวงปู่ใหญ่ตั้งเเต่เเรกท่านปักกลดที่ตรงชายเเม่น้ำเจ้าพระยาต่อมาท่านก็ไปอยู่ที่วัดสระเกศ , วัดสามปลื้ม , วัดม่วงเเค , วัดท้ายตลาด , วัดอินทรวิหาร เเต่ก่อนเรียกว่าวัดอินทารามหรือวัดบางขุนพรหมนอกเเล้วท่านได้เป็นเจ้าอาวาสเมื่อพ.ศ.๒๔๓๕ ท่านเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเจริญภาวนา เเละชอบปฏิบัติอยู่เป็นนิจ...
การสร้างพระเครื่องของท่านมีด้วยกันหลายพิมพ์ เช่น พิมพ์ยิด แขนหักศอก พิมพ์แซยิดแขนกลม พิมพ์เจ็ดชั้น พิมพ์หูติ่ง พิมพ์แปดชั้นแขนหักศอก พิมพ์แปดชั้นแขนกลม พิมพ์สามชั้นหูบายศรี พิมพ์ลีลา พิมพ์ปิดตา พิมพ์พระสังกัจจายน์ ซึ่งมีทั้งแบบข้างเม็ดและพิมพ์ห้าเหลี่ยม พิมพ์ไสยาสน์ และพิมพ์ห้าเหลี่ยม เป็นต้น
การจำแนกพิมพ์ จากการที่พระหลวงปู่ภู เป็นพระที่มีการสร้างหลายแบบ ดังที่กล่าวมาแล้ว จึงทำให้ยากต่อการกำหนดพิมพ์ที่สร้างขึ้นมาให้แน่นอนลงตัวได้ คงจะพอจำแนกพิมพ์ที่เป็นที่นิยมเล่นหากันจริงๆ เท่านั้น เพื่อเป็นสังเขปต่อการศึกษา จดจำ
พิมพ์ทรงเนื้อหาพระจะมีความคล้ายคลึงกับสมเด็จพระพุฒาจารย์โต มีส่วนผสมของผงวิเศษหลายอย่างทั้งปูนหอย กล้วยหอม เกสรดอกไม้ต่างๆว่านต่างๆเนื่องจากพระเครื่องของท่านที่สร้างขึ้นมาไม่พร้อมกันทุกพิมพ์เนื้อจึงเเตกต่างกันมากก็มี เนื้อใกล้เคียงกันก็มีหลายพิมพ์ สีสรรพระเครื่องหลวงปู่ภูนั้นจะ , สีขาวอมเขียวเเกมเหลืองคือบางองค์จะมี , สีขาว , สีเหลืองอ่อนบางองค์มีสีน้ำตาลอ่อนปนด้วย เนื้อพระส่วนใหญ่จะมีความเเกร่งกว่าของสมเด็จวัดระฆังครับ .... มีเพียงบ้างองค์เท่านั้นที่เปราะหรือหนึกนุ่มเพราะเจ้าของที่ครอบครองไว้นำไปเเช่น้ำมันหรือติดตัวบ่อยทำให้ได้รับความชุ่มฉ่าเสมอ ...
สำหรับการผสมเนื้อพระเครื่องนั้นจะมีศิษย์ของท่านเเละพระสงฆ์ช่วยกันปั๊มกดลงในการสร้างเเต่ละพิมพ์มีจำนวนมากพอสมควร ... หากคิดจะหาพระเครื่องในตะกูลพระสมเด็จไว้สักองค์เเล้วพระสมเด็จหลวงปู่ภูนี้ไม่ผิดหวังเเน่นอนครับเพราะประสบการณ์ด้านอภินิหารของท่านสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่นั้นมีความพิสดารอย่างมากมายเป็นพระอาจารย์รูปหนึ่งในสมัยนั้นที่มีผู้คนนับถือมาก ถือว่าเป็นระดับเเนวหน้าเลยครับ หลวงปู่ภู ในคราวที่ออกธุดงค์ ส่วนมากจะร่วมเดินธุดงค์รุกขมูลกับเจ้าประคุณสมเด็จโต และหลวงปู่ใหญ่ ซึ่งเป็นพี่ชายเสมอ ถึงแม้ว่าท่านอยู่ที่วัดอินทรฯ พอมีเวลาว่างท่านก็จะข้ามไปหาประสมเด็จฯ เสมอจนเป็นที่ไว้วางใจของสมเด็จโตตลอดมาหลวงปู่ภูท่านจำพรรษาอยู่ที่วัดอินทรวิหาร บางขุนพรหม ท่านนับว่าเป็นศิษย์ที่ใกล้ชิดเจ้าพระคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) มากองค์หนึ่ง หลวงปู่ภูท่านมีอายุยืนถึง ๑o๓ ปี มูลเหตุในการสร้างพระเครื่องของ ท่านก็เพื่อหาทุนปฏิสังขรณ์พระศรีอาริยเมตไตรย์ (หลวงพ่อโต วัดอินทร์) ซึ่งท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ สร้างไว้ได้เพียงครึ่งองค์ เจ้าประคุณสมเด็จฯ ท่านก็มามรณภาพลงเสียก่อนเนื้อหามวลสารในการสร้างพระเครื่องของท่านนั้นก็ได้นำมวลสารผงวิเศษห้า ประการของเจ้าประคุณสมเด็จฯ มาเป็นส่วนผสมในการสร้างด้วย เนื่องจากเจ้าประคุณสมเด็จฯ เมื่อครั้งที่ท่านมาช่วยสร้างพระเครื่องที่วัดบางขุนพรหมนั้น ท่านได้มาพักอยู่ที่วัดอินทร์กับหลวงปู่ภูด้วยโดยเนื้อหาของพระจะมีความคล้ายคลึงกับสมเด็จพระ พระสมเด็จหลวงปู่ภูที่สร้างในคต้นๆ จะสังเกตจเห็นว่า เนื้อค่อนข้างหยาบ (อาจจะมีส่วนผสมของผงพุทธคุณมากกว่า) ส่วนมากจะมีความหนาเป็นพิเศษ ลักษณะโดยทั่วไปจะมีความแน่นและแห้งจัด สีจะออกเหลืองหม่น ลักษณะเนื้อพระจะคล้ายพระสมเด็จบางขุนพรหมกรุเก่ามากในบางองค์จะออกเป็นสีขาวนวล ๆ หรือสีออกเทา ..
หลวงปู่ภู ท่านสร้างพระมาตลอด หากจะนับช่วงอายุที่แน่ชัด ในวงการพระจะนับจากรุ่นแซยิด ตอนท่านอายุครบ 100 ปี เมื่อ พ.ศ.๒๗o ซึ่งอายุการสร้างพระของท่านอยู่ประมาณปี พ.ศ.๒๔ กว่าๆโดยประมาณ ฯลฯ